Perikel: We verkopen slechts één paar schoenen tegelijk!

Perikel is een maandelijkse column over klantperikelen. Praktijkvoorbeelden over niet-klantgerichte bedrijven. 

Door: Jos Raeskin

 

 

  Het was weer tijd voor nieuwe schoenen. En aan een schoenenwinkel heb ik echt een grote hekel. Kijk, toen ik nog de hele dag in kostuum liep, was de keuze niet zo moeilijk. Maar nu … Altijd twijfel tussen die lekker zittende “pantoffel” en die modieuze, hippe schoen waarmee het lijkt alsof ik nog steeds met de tijd mee kan. Dus toen ik samen met mijn vrouw door het dorp liep, viel mijn blik op een paar blauwe, suède schoenen in de etalage van een schoenenwinkel naast de supermarkt.  Wij naar binnen. Mooie schoenen! En ik zie zelfs nóg een mooi paar. We besluiten om twee paar Van Liers te kopen. Niet het duurste merk, maar ook zeker niet het goedkoopste. Bijna € 300!

Bij de kassa een leuk aanbod. “Bij een paar herenschoenen van Van Lier, een set spanners gratis.” Dus ik verwacht twee paar spanners, niet? “Daar beginnen we niet aan,” zegt de mevrouw. “Moet ik dan eerst een paar kopen en over een half uur nog een paar?” De verkoopster haalt haar schouders op. Ik kijk mijn vrouw aan en zeg: “Wat doen we?” Uiteraard snapt zij me meteen en fluistert: “Dan heb je straks weer een winkel waar je niet meer naar toe kunt…” Tegen de verkoopster zegt ze: “Geef hem nou maar twee paar spanners, want hij laat echt alles staan.” Een jongedame wordt vervolgens naar achteren gestuurd om spanners te halen. Twee paar. Vier stuks.

  Ben ik nou een zeiker? Dan kan best, maar ik ben wél de klant. En hoe pietluttig kun je zijn als iemand voor € 300 schoenen koopt. Ik heb weliswaar mijn zin gekregen, maar dit verhaal heb ik al tegen heel wat mensen verteld. Wist u trouwens dat één onopgeloste klacht aan minstens acht mensen wordt doorverteld? En dat 1 op de 5 het zelfs aan 20 mensen doorverteld?

  En de gevolgen? Ik ben niet meer naar deze winkel terug geweest, maar ik kan in ieder geval wel nog terug. En dat is niet altijd het geval…